A DONETA CH'ANDAVA AA FEA

Da wikiSpedia.

Dialetto Italiano
Cos'a voré 'n veità, dunca na vota la gh'ea na donetina picenina picenina, che la se n'andava aa féa.
Quando l'è 'n féa la diza:
Cos'a me cateò me, ch'a son cossì picenina?
E la zia, la zia, la zia, ma la ne treva gnente che sia propio adatà per le.
Finarmente, dopo tanto ziae, la treva n'ometin picenin pi­cenin, anca ciü' picenin che le. La se 'r cata, e tüta con­tenta la se 'r meta ent'en grüpeto e la se 'n torna a ca.
E camina camina, ècheve che 'n mentre che l'è pea strade se meta n'aigua grossa come i pomi, e a sta povea donetina se ghe bagna tüto l'ometin drento ar grüpeto.
Apena l'ariva a ca, tüta despeà sta povea donetina l'as­senda sübito 'n beo fego, e la meta l'ometin tüto bagno a sügae sorve ar camin.
Ma ècheve, cos'a voré 'n veità, che 'n mentre che l'ometin i è 'nsima ar camin ch'i süga, se meta 'n vento forte forte, ch'i 'r fota drento ar forneo.
A doneta a 'n serto pünto la va per vede se o sé ometin i è assüto, e 'nvece la n'o treva ciü'! Pensé 'n po' se sta povea donetina la se meta a cianze e a despeasse! Ma ghe ven sübito 'n mente ch'i podeai esse caìto drento ar forneo, e trovasse 'n mezo aa sendea.
Strumenti personali